1. Środki funduszu leśnego przeznacza się dla nadleśnictw na wyrównywanie niedoborów powstających przy realizacji zadań gospodarki leśnej.
2. Środki funduszu leśnego mogą być przeznaczone również na:
1) wspólne przedsięwzięcia jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych, w szczególności w zakresie gospodarki leśnej;
2) badania naukowe;
3) tworzenie infrastruktury niezbędnej do prowadzenia gospodarki leśnej;
4) sporządzanie planów urządzenia lasu;
5) prace związane z oceną i prognozowaniem stanu lasów i zasobów leśnych;
6) inne zadania z zakresu gospodarki leśnej w lasach.
3. Środki funduszu leśnego, o którym mowa w art. 57 ust. 1 i 2, przeznacza się na zalesianie gruntów niestanowiących własności Skarbu Państwa, realizację zadrzewień na tych gruntach i inne prace związane z usuwaniem skutków klęsk i prowadzeniem gospodarki w lasach niepaństwowych oraz na cele określone ust. 2 pkt 2 i 6 w lasach znajdujących się w zarządzie parków narodowych, a także na cele określone w art. 13a ust. 1.
4. Dyrektor Generalny może, z wydzielonej części środków funduszu leśnego, utworzyć fundusz stabilizacji, który zostanie przeznaczony na usuwanie nadzwyczajnych zagrożeń dla lasów w ramach długookresowego cyklu produkcji leśnej.
5. Nadleśnictwa zasięgają opinii właściwych organów administracji samorządowej w zakresie rocznego planu zalesiania gruntów niestanowiących własności Skarbu Państwa.