1. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej może odwołać inspektora z zajmowanego stanowiska w przypadku:
1) osiągnięcia wieku 65 lat, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury;
2) jego nieobecności w pracy z powodu choroby trwającej dłużej niż rok;
3) ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków członka korpusu służby cywilnej, jeżeli wina inspektora jest oczywista;
4) popełnienia w czasie trwania umowy o pracę albo stosunku pracy przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnienie, jeżeli przestępstwo jest oczywiste.
2. W przypadku odwołania:
1) z przyczyny, o której mowa w ust. 1 pkt 1 – przepis art. 42 ust. 2 stosuje się odpowiednio;
2) z przyczyn, o których mowa w ust. 1 pkt 2–4 – odwołanie jest równoznaczne z rozwiązaniem stosunku pracy bez wypowiedzenia.
3. Odwołanie z przyczyn, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, nie może nastąpić po upływie miesiąca od dnia uzyskania przez Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej wiadomości o okoliczności uzasadniającej odwołanie.