Kodeks karny skarbowy. Dział II. Tytuł II.
Oddział 1 Przebieg negocjacji
Oddział 2 Zezwolenie
zezwolenie
Kodeks karny skarbowy. Dział II. Tytuł II.
Oddział 1 Przebieg negocjacji
Oddział 2 Zezwolenie
Kodeks karny skarbowy. Rozdział 16. Dział II. Tytuł II.
Art. 142 Negocjacje o zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności
Art. 143 Złożenie wniosku o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności
Art. 143a Braki formalne we wniosku o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności
Art. 144 Wycofanie wniosku o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności
Art. 145 Złożenie wniosku o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności przez organ przygotowawczy
Art. 146 Warunki udzielenia zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności
Art. 147 Zażalenie na nieudzielenie zezwolenia na poddanie się odpowiedzialności
Kodeks karny skarbowy. Rozdział 16. Dział II. Tytuł II.
Art. 148 Orzeczenie przez sąd o zezwoleniu na poddanie się odpowiedzialności
Art. 149 Zaskarżenie wyroku o zezwoleniu o pddanie się odpowiedzialności
Art. 149.
§ 1. W razie zaskarżenia wyroku o zezwoleniu na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności ulega on uchyleniu lub zmianie w postępowaniu odwoławczym tylko wtedy, gdy sąd orzekł:
1) tytułem kary grzywny kwotę inną niż uiszczona przez sprawcę,
2) przepadek przedmiotów lub uiszczenie ich równowartości pieniężnej w zakresie nieobjętym zgodą sprawcy.
§ 2. Sąd odwoławczy orzeka na posiedzeniu jednoosobowo, chyba że sąd pierwszej instancji orzekał w składzie jednego sędziego i dwóch ławników.
Art. 148.
§ 1. W kwestii udzielenia zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności sąd orzeka niezwłocznie na posiedzeniu.
§ 2. W sprawach o przestępstwa skarbowe prezes sądu może zarządzić rozpoznanie wniosku o udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, w składzie jednego sędziego i dwóch ławników, jeżeli ze względu na okoliczności sprawy uzna to za stosowne.
§ 3. W posiedzeniu ma prawo wziąć udział sprawca i jego obrońca, a także przedstawiciel ustawowy, o którym mowa w art. 142 § 3. Nieusprawiedliwione niestawiennictwo prawidłowo zawiadomionego o terminie sprawcy lub jego obrońcy, a także przedstawiciela ustawowego, o którym mowa w art. 142 § 3, nie jest przeszkodą do przeprowadzenia posiedzenia.
§ 4. Stawiennictwo na posiedzenie finansowego organu postępowania przygotowawczego lub jego przedstawiciela, w szczególności tego, który złożył wniosek, jest obowiązkowe, jeżeli prezes sądu lub sąd tak zarządzi.
§ 5. Sąd, uwzględniając wniosek, orzeka wyrokiem.
§ 6. Jeżeli sąd uzna, że nie zachodzą podstawy do uwzględnienia wniosku, niezwłocznie zwraca sprawę finansowemu organowi postępowania przygotowawczego. Przepis art. 144 § 3 stosuje się odpowiednio.