wstępna kontrola oskarżenia

Rozdział 40. Wstępna kontrola oskarżenia

Kodeks postępowania karnego. Dział VIII.

Art. 337 Wstępna kontrola oskarżenia
Art. 338 Doręczenie odpisu aktu oskarżenia oskarżonemu
Art. 339 Skierowanie sprawy na posiedzenie sądu
Art. 340 Umorzenie postępowania
Art. 341 Udział prokuratora, oskarżonego i pokrzywdzonego w posiedzeniu sądu
Art. 342 Wyrok warunkowo umarzający postępowanie
Art. 343 Nadzwyczajne złagodzenie kary
Art. 344 Orzeczenie o utrzymaniu lub uchyleniu tymczasowego aresztowania
Art. 345 Przekazanie sprawy prokuratorowi w celu uzupełnienia akt
Art. 346 Akt oskarżenia po uzupełnieniu śledztwa
Art. 347 Kolejne posiedzenia sądu

więcej

Kolejne posiedzenia sądu

Art. 347. 

W dalszym postępowaniu sąd nie jest związany ani oceną faktyczną, ani prawną przyjętą za podstawę postanowień i zarządzeń wydanych na posiedzeniu.

poprzedni Art. 346, następny Art. 348

więcej

Akt oskarżenia po uzupełnieniu śledztwa

Art. 346. 

Po uzupełnieniu śledztwa lub dochodzenia oskarżyciel publiczny składa nowy akt oskarżenia albo podtrzymuje poprzedni, albo zwraca sądowi akta sprawy z wnioskiem o warunkowe umorzenie postępowania lub postępowanie umarza.

poprzedni Art. 345, następny Art. 347

więcej

Przekazanie sprawy prokuratorowi w celu uzupełnienia akt

Art. 345. 

§ 1. Sąd przekazuje sprawę prokuratorowi w celu uzupełnienia śledztwa lub dochodzenia, jeżeli akta sprawy wskazują na istotne braki tego postępowania, zwłaszcza na potrzebę poszukiwania dowodów, zaś dokonanie niezbędnych czynności przez sąd powodowałoby znaczne trudności.

§ 2. Przekazując sprawę prokuratorowi sąd wskazuje kierunek uzupełnienia, a w razie potrzeby także odpowiednie czynności, jakie należy przedsięwziąć.

§ 3. Na postanowienie, o którym mowa w § 1, służy stronom zażalenie.

poprzedni Art. 344, następny Art. 346

więcej

Nadzwyczajne złagodzenie kary

Art. 343. 

§ 1. Uwzględniając wniosek, o którym mowa w art. 335, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, warunkowo zawiesić jej wykonanie albo orzec wyłącznie środek karny wymieniony w art. 39 pkt 1-3, 5-8 Kodeksu karnego.

§ 2. W wypadku określonym w § 1:

  1)  nadzwyczajne złagodzenie kary może nastąpić również w innych wypadkach niż przewidziane w art. 60 § 1-4 Kodeksu karnego,

  2)  warunkowe zawieszenie wykonania kary może nastąpić niezależnie od przesłanek określonych w art. 69 § 1-3 Kodeksu karnego, przy czym nie stosuje się go do kary pozbawienia wolności w wymiarze powyżej lat 5, a okres próby nie może przekroczyć 10 lat,

  3)  ograniczenie skazania do orzeczenia środka karnego może nastąpić, jeżeli przypisany oskarżonemu występek jest zagrożony karą nieprzekraczającą 5 lat pozbawienia wolności.

§ 3. Jeżeli nie ma zastosowania art. 46 Kodeksu karnego, sąd może uzależnić uwzględnienie wniosku od naprawienia szkody w całości albo w części lub od zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Przepis art. 341 § 3 stosuje się odpowiednio.

§ 4. Postępowania dowodowego nie prowadzi się. Przepis art. 394 stosuje się jednak odpowiednio.

§ 5. Prokurator, oskarżony i pokrzywdzony mają prawo wziąć udział w posiedzeniu. Pokrzywdzony może najpóźniej na tym posiedzeniu złożyć oświadczenie, o którym mowa w art. 54 § 1. Udział prokuratora, oskarżonego lub pokrzywdzonego w posiedzeniu jest obowiązkowy, jeżeli prezes sądu lub sąd tak zarządzi.

§ 6. Sąd, uwzględniając wniosek, skazuje oskarżonego wyrokiem.

§ 7. Jeżeli sąd uzna, że nie zachodzą podstawy do uwzględnienia wniosku, sprawa podlega rozpoznaniu na zasadach ogólnych.

poprzedni Art. 342, następny Art. 344

więcej

Wyrok warunkowo umarzający postępowanie

Art. 342. 

§ 1. W wyroku warunkowo umarzającym postępowanie należy dokładnie określić czyn oskarżonego, wskazać przepis ustawy karnej, pod który czyn podpada, oraz oznaczyć okres próby.

§ 2. W wyroku sąd określa także nałożone na oskarżonego obowiązki oraz sposób i termin ich wykonania, a w razie uznania za celowe – również dozór kuratora, osoby godnej zaufania albo instytucji lub organizacji społecznej.

§ 3. Wyrok powinien w razie potrzeby zawierać rozstrzygnięcie co do dowodów rzeczowych. Sąd stosuje odpowiednio art. 230 § 2 i 3 oraz art. 231 – 233, uwzględniając potrzebę zabezpieczenia dowodów na wypadek podjęcia postępowania.

§ 4. Zawarte w wyroku rozstrzygnięcie, o którym mowa w § 3, może być zaskarżone zażaleniem przez osoby wskazane w art. 323 § 2.

§ 5. Wyrok doręcza się także pokrzywdzonemu

poprzedni Art. 341, następny Art. 343

więcej

Udział prokuratora, oskarżonego i pokrzywdzonego w posiedzeniu sądu

Art. 341. 

§ 1. Prokurator, oskarżony i pokrzywdzony mają prawo wziąć udział w posiedzeniu. Udział ich jest obowiązkowy, jeżeli prezes sądu lub sąd tak zarządzi.

§ 2. Jeżeli oskarżony sprzeciwia się warunkowemu umorzeniu, jak również wtedy, gdy sąd uznaje, że warunkowe umorzenie byłoby nieuzasadnione, kieruje sprawę na rozprawę. Wniosek prokuratora o warunkowe umorzenie postępowania zastępuje akt oskarżenia. W terminie 7 dni prokurator dokonuje czynności określonych w art. 333 § 1-2.

§ 3. Jeżeli sąd uzna za celowe ze względu na możliwość porozumienia się oskarżonego z pokrzywdzonym w kwestii naprawienia szkody lub zadośćuczynienia, może odroczyć posiedzenie, wyznaczając stronom odpowiedni termin. Na wniosek oskarżonego i pokrzywdzonego, uzasadniony potrzebą dokonania uzgodnień, sąd zarządza stosowną przerwę lub odracza posiedzenie.

§ 4. Sąd orzekając o warunkowym umorzeniu bierze pod uwagę wyniki porozumienia się oskarżonego z pokrzywdzonym w kwestii wskazanej w § 3.

§ 5. W przedmiocie warunkowego umorzenia postępowania sąd orzeka na posiedzeniu wyrokiem.

poprzedni Art. 340, następny Art. 342

więcej

Umorzenie postępowania

Art. 340. 

§ 1. W kwestii umorzenia postępowania stosuje się odpowiednio art. 322 oraz art. 323 § 1 i 2.

§ 2. W razie istnienia podstaw określonych w art. 99 § 1 Kodeksu karnego lub w art. 43 § 1 pkt 1 Kodeksu karnego skarbowego sąd, umarzając postępowanie lub rozpoznając wniosek prokuratora wymieniony w art. 323 § 3, orzeka przepadek.

§ 3. Osoba roszcząca sobie prawo do korzyści lub przedmiotów, których przepadek orzeczono tytułem środka zabezpieczającego, może dochodzić swych roszczeń tylko w postępowaniu cywilnym.

poprzedni Art. 339, następny Art. 341

więcej

Skierowanie sprawy na posiedzenie sądu

Art. 339. 

§ 1. Prezes sądu kieruje sprawę na posiedzenie, jeżeli:

  1)  prokurator złożył wniosek o orzeczenie środków zabezpieczających,

  2)  zachodzi potrzeba rozważenia kwestii warunkowego umorzenia postępowania,

  3)  akt oskarżenia zawiera wniosek, o którym mowa w art. 335.

§ 2. Uchylono

§ 3. Prezes sądu kieruje sprawę na posiedzenie także wtedy, gdy zachodzi potrzeba innego rozstrzygnięcia przekraczającego jego uprawnienia, a zwłaszcza:

  1)  umorzenia postępowania na podstawie art. 17 § 1 pkt 2-11,

  2)  umorzenia postępowania z powodu oczywistego braku faktycznych podstaw oskarżenia,

  3)  wydania postanowienia o niewłaściwości sądu lub o zmianie wskazanego w akcie oskarżenia trybu postępowania,

  4)  zwrotu sprawy prokuratorowi w celu usunięcia istotnych braków postępowania przygotowawczego,

  5)  wydania postanowienia o zawieszeniu postępowania,

  6)  wydania postanowienia w przedmiocie tymczasowego aresztowania lub innego środka przymusu,

  7)  wydania wyroku nakazowego.

§ 4. Prezes sądu kieruje sprawę na posiedzenie ponadto, gdy zachodzi potrzeba rozważenia możliwości przekazania jej do postępowania mediacyjnego; przepis art. 23a stosuje się odpowiednio.

§ 5. Strony, obrońcy i pełnomocnicy mogą wziąć udział w posiedzeniach wymienionych w § 1 oraz w § 3 pkt 1, 2 i 6, z tym że udział prokuratora i obrońcy w posiedzeniu w przedmiocie orzeczenia środka zabezpieczającego określonego w art. 94 albo 95 Kodeksu karnego jest obowiązkowy.

poprzedni Art. 338, następny Art. 340

więcej