środki zapobiegawcze

Rozdział 28. Środki zapobiegawcze

Kodeks postępowania karnego. Dział VI.

Art. 249 Środki zapobiegawcze
Art. 250 Tymczasowe aresztowanie
Art. 251 Postanowienie o zastosowaniu tymczasowego aresztowania
Art. 252 Zażalenie na postanowienie o zastosowaniu tymczasowego aresztowania
Art. 253 Uchylenie lub zmiana środka zapobiegawczego
Art. 254 Wniosek oskarżonego o uchylenie środka zapobiegawczego
Art. 255 Zawieszenie postępowania a środki zapobiegawcze
Art. 256 Nadzór nad wykonaniem środków zapobiegawczych
Art. 257 Zamiana tymczasowego aresztowania na inny środek zapobiegawczy
Art. 258 Zastosowanie tymczasowego aresztowania
Art. 259 Odstąpienie od tymczasowego aresztowania
Art. 260 Wykonywanie tymczasowego aresztowania w zakładzie leczniczym
Art. 261 Zawiadomienie najbliższych oskarżonego o tymczasowym aresztowaniu
Art. 262 Obowiazki sądu stosującego tymczasowe aresztowanie
Art. 263 Okres trwania tymczasowego aresztowania
Art. 264 Zwolnienie z tymczasowego aresztowania
Art. 265 Naliczanie okresu tymczasowego aresztowania
Art. 266 Poręczenie majątkowe
Art. 267 Zawiadomienie poręczajacego majątkowo o stawiennictwie oskarżonego
Art. 268 Przepadek poręczenia majątkowego
Art. 269 Przepadek poręczenia majątkowego na rzecz Skarbu Państwa
Art. 270 Orzeczenie o przepadku poręczenia majątkowego
Art. 271 Poręczenie stawiennictwa oskarżonego
Art. 272 Poręczenie osoby godnej zaufania
Art. 273 Obowiązki poręczającego
Art. 274 Wezwanie poręczającego w celu złożenia wyjaśnień
Art. 275 Oddanie pod dozór Policji
Art. 276 Zawieszenie w czynnościach służbowych
Art. 277 Zakaz opuszczania kraju

więcej

Zakaz opuszczania kraju

Art. 277. 

§ 1. W razie uzasadnionej obawy ucieczki można zastosować w charakterze środka zapobiegawczego zakaz opuszczania przez oskarżonego kraju, który może być połączony z zatrzymaniem mu paszportu lub innego dokumentu uprawniającego do przekroczenia granicy albo z zakazem wydania takiego dokumentu.

§ 2. Do czasu wydania postanowienia w przedmiocie, o którym mowa w § 1, organ prowadzący postępowanie może zatrzymać dokument, jednakże na czas nie dłuższy niż 7 dni. Do odebrania dokumentów stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 25.

poprzedni Art. 276, następny Art. 278

więcej

Zawieszenie w czynnościach służbowych

Art. 276. 

Tytułem środka zapobiegawczego można zawiesić oskarżonego w czynnościach służbowych lub w wykonywaniu zawodu albo nakazać powstrzymanie się od określonej działalności lub od prowadzenia określonego rodzaju pojazdów.

poprzedni Art. 275, następny Art. 277

więcej

Oddanie pod dozór Policji

Art. 275. 

§ 1. Tytułem środka zapobiegawczego można oddać oskarżonego pod dozór Policji, a oskarżonego żołnierza – pod dozór przełożonego wojskowego.

§ 2. Oddany pod dozór ma obowiązek stosowania się do wymagań zawartych w postanowieniu sądu lub prokuratora. Obowiązek ten może polegać na zakazie opuszczania określonego miejsca pobytu, zgłaszaniu się do organu dozorującego w określonych odstępach czasu, zawiadamianiu go o zamierzonym wyjeździe oraz o terminie powrotu, a także na innych ograniczeniach jego swobody, niezbędnych do wykonywania dozoru.

poprzedni Art. 274, następny Art. 276

więcej

Wezwanie poręczającego w celu złożenia wyjaśnień

Art. 274. 

Jeżeli mimo poręczenia oskarżony nie stawi się na wezwanie lub w inny bezprawny sposób będzie utrudniał postępowanie, organ stosujący środek zapobiegawczy zawiadomi o tym udzielającego poręczenia, a ponadto może zawiadomić bezpośredniego przełożonego osoby, która złożyła poręczenie, i organizację społeczną, do której należy, a także statutowy organ nadrzędny nad poręczającą organizacją społeczną, jeżeli zostanie stwierdzone zaniedbanie obowiązków wynikających z poręczenia. Przed zawiadomieniem należy osobę, która złożyła poręczenie, wezwać w celu złożenia wyjaśnień.

poprzedni Art. 273, następny Art. 275

więcej

Obowiązki poręczającego

Art. 273. 

§ 1. Przy odbieraniu poręczenia zawiadamia się udzielającego poręczenia lub wykonującego obowiązki poręczającego o treści zarzutu stawianego oskarżonemu oraz o obowiązkach wynikających z poręczenia i skutkach ich niedotrzymania.

§ 2. Poręczający jest obowiązany niezwłocznie powiadomić sąd lub prokuratora o wiadomych mu poczynaniach oskarżonego, zmierzających do uchylenia się od obowiązku stawienia się na wezwanie lub do utrudniania w inny bezprawny sposób postępowania.

poprzedni Art. 272, następny Art. 274

więcej

Poręczenie stawiennictwa oskarżonego

Art. 271. 

§ 1. Od pracodawcy, u którego oskarżony jest zatrudniony, od kierownictwa szkoły lub uczelni, których oskarżony jest uczniem lub studentem, od zespołu, w którym oskarżony pracuje lub uczy się, albo od organizacji społecznej, której oskarżony jest członkiem, można, na ich wniosek, przyjąć poręczenie, że oskarżony stawi się na każde wezwanie i nie będzie w sposób bezprawny utrudniał postępowania; jeżeli oskarżony jest żołnierzem, można przyjąć poręczenie od zespołu żołnierskiego, zgłoszone za pośrednictwem właściwego dowódcy.

§ 2. Do wniosku o przyjęcie poręczenia zespół lub organizacja społeczna dołącza wyciąg z protokołu zawierającego uchwałę o podjęciu się poręczenia.

§ 3. We wniosku o przyjęcie poręczenia należy wskazać osobę, która ma wykonywać obowiązki poręczającego; osoba ta składa oświadczenie o przyjęciu tych obowiązków.

poprzedni Art. 270, następny Art. 272

więcej

Orzeczenie o przepadku poręczenia majątkowego

Art. 270. 

§ 1. O przepadku przedmiotu poręczenia lub ściągnięciu sumy poręczenia orzeka z urzędu sąd, przed którym postępowanie się toczy, a w postępowaniu przygotowawczym na wniosek prokuratora – sąd właściwy do rozpoznania sprawy.

§ 2. Oskarżony, poręczający i prokurator mają prawo wziąć udział w posiedzeniu sądowym lub złożyć wyjaśnienia na piśmie. Oskarżonego pozbawionego wolności sprowadza się na posiedzenie, jeżeli prezes sądu lub sąd uzna to za potrzebne.

§ 3. Na postanowienie określone w § 1 przysługuje zażalenie.

poprzedni Art. 269, następny Art. 271

więcej

Przepadek poręczenia majątkowego na rzecz Skarbu Państwa

Art. 269. 

§ 1. Ulegające przepadkowi przedmioty poręczenia lub ściągnięte sumy poręczenia majątkowego przekazuje się lub przelewa na rzecz Skarbu Państwa; pokrzywdzony ma wówczas pierwszeństwo zaspokojenia na nich swoich roszczeń wynikających z przestępstwa, jeżeli w inny sposób nie można uzyskać naprawienia szkody.

§ 2. Z chwilą ustania poręczenia majątkowego przedmiot poręczenia zwraca się, a sumę poręczenia zwalnia się, pod tym jednak warunkiem, że w razie prawomocnego skazania oskarżonego na karę pozbawienia wolności następuje to z chwilą rozpoczęcia odbywania przez niego kary. W razie niezgłoszenia się na wezwanie do odbycia kary stosuje się art. 268 § 1.

§ 3. Cofnięcie poręczenia majątkowego staje się skuteczne dopiero z chwilą przyjęcia nowego poręczenia majątkowego, zastosowania innego środka zapobiegawczego lub odstąpienia od stosowania tego środka.

§ 4. Przepisy § 2 i 3 nie dotyczą cofnięcia poręczenia majątkowego i zwrotu przedmiotów, jeżeli już zapadło postanowienie o jego przepadku lub o ściągnięciu sumy poręczenia.

poprzedni Art. 268, następny Art. 270

więcej