przestępstwa skarbowe

Kary za przestępstwa skarbowe

Art. 22. 

§ 1. Karami za przestępstwa skarbowe są:

  1)  kara grzywny w stawkach dziennych,

  2)  kara ograniczenia wolności,

  3)  kara pozbawienia wolności.

§ 2. Środkami karnymi są:

  1)  dobrowolne poddanie się odpowiedzialności,

  2)  przepadek przedmiotów,

  3)  ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów,

  4)  przepadek korzyści majątkowej,

4a)  ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku korzyści majątkowej,

  5)  zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej, wykonywania określonego zawodu lub zajmowania określonego stanowiska,

  6)  podanie wyroku do publicznej wiadomości,

  7)  pozbawienie praw publicznych,

  8)  środki związane z poddaniem sprawcy próbie:

a)    warunkowe umorzenie postępowania karnego,

b)    warunkowe zawieszenie wykonania kary,

c)    warunkowe zwolnienie.

§ 3. Środkami zabezpieczającymi są:

  1)  umieszczenie w zakładzie zamkniętym,

  2)  umieszczenie w zakładzie psychiatrycznym,

  3)  umieszczenie w zakładzie karnym, w którym stosuje się środki lecznicze lub rehabilitacyjne,

  4)  umieszczenie w zamkniętym zakładzie leczenia odwykowego,

  5)  skierowanie do placówki leczniczo-rehabilitacyjnej,

  6)  przepadek przedmiotów,

  7)  zakazy wymienione w § 2 pkt 5.

poprzedni Art. 21, następny Art. 23

więcej

Usiłowanie przestępstwa skarbowego

Art. 21. 

§ 1. Usiłowanie przestępstwa skarbowego zagrożonego karą nieprzekraczającą roku pozbawienia wolności lub karą łagodniejszą jest karalne tylko wtedy, gdy kodeks tak stanowi.

§ 2. Za usiłowanie można wymierzyć karę w wysokości nieprzekraczającej dwóch trzecich górnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego dla danego przestępstwa skarbowego.

§ 3. Do usiłowania stosuje się odpowiednio także przepisy art. 13, 14 § 2 oraz art. 15 Kodeksu karnego; przepis art. 20 § 4 niniejszego kodeksu stosuje się odpowiednio.

poprzedni Art. 20, następny Art. 22

więcej

Przestępstwa skarbowe

Art. 20. 

§ 1. Do przestępstw skarbowych nie mają zastosowania przepisy części ogólnej i rozdziału XXXVIII Kodeksu karnego, z zastrzeżeniem § 2.

§ 2. Przepisy art. 18 § 2 i 3, art. 19 – 20, 21 § 2 i 3, art. 22 – 24, 27 § 1, art. 40 § 1, art. 41, 43 § 2, art. 51, 57 – 58 § 1, art. 60 § 1 i 2, art. 62 – 63, 66 § 1, art. 67 – 68, 69 § 1 i 2, art. 70, 72 – 77, art. 78 § 1 i 3, art. 79, 80 § 1 i 3, art. 81 – 83, 85, 86 § 2 i 3, art. 87 – 88, art. 89 § 1 i 3, art. 90, 92 – 98, 103 § 1, art. 106 – 108 oraz 114, a także wskazane w innych przepisach niniejszego rozdziału, przepisy części ogólnej Kodeksu karnego stosuje się odpowiednio do przestępstw skarbowych; do żołnierzy, którzy dopuścili się czynu zabronionego jako przestępstwo skarbowe, stosuje się odpowiednio także przepisy art. 318, 321, 322 § 1 i 3, art. 323, 324 § 1, art. 326 – 333 oraz art. 335 – 336 Kodeksu karnego .

§ 3. W wypadku określonym w art. 21 § 3 Kodeksu karnego sąd może także odstąpić od wymierzenia kary lub środka karnego wymienionego w art. 22 § 2 pkt 2, 3, 5 i 6 niniejszego kodeksu, chyba że przepadek dotyczy przedmiotów określonych w art. 29 pkt 4.

§ 4. Wymieniona w art. 23 Kodeksu karnego przesłanka „dobrowolności” nie ma zastosowania do przestępstw skarbowych.

§ 5. W wypadku określonym w art. 27 § 1 Kodeksu karnego dopuszczalny eksperyment dotyczy tylko eksperymentu ekonomicznego lub technicznego.

§ 6. Wymienione w § 2 oraz w art. 21 § 3, art. 26 § 4, art. 40 § 1 i art. 45 przepisy części ogólnej Kodeksu karnego stosuje się odpowiednio także do osób wymienionych w art. 53 § 36, które dopuściły się przestępstwa skarbowego, chyba że część wojskowa Kodeksu karnego zawiera odmienne przepisy ogólne.

poprzedni Art. 19, następny Art. 21

więcej