§ 1. Sąd może dokonywać wezwań stosując odpowiednio przepis art. 472.
§ 2. Przepisów art. 278–291 nie stosuje się.
§ 3. Jeżeli sąd uzna, że ścisłe udowodnienie wysokości żądania jest niemożliwe lub nader utrudnione, może w wyroku zasądzić odpowiednią sumę według swej oceny, opartej na rozważeniu wszystkich okoliczności sprawy.