1. Dyrektor izby celnej jest właściwy w sprawach, o których mowa w:
1) art. 5a, art. 76 – z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w art. 278 ust. 3 lit. c Rozporządzenia Wykonawczego, art. 94 ust. 2 lit. b i ust. 4, art. 167 ust. 3, art. 172, art. 191, art. 224 i art. 229 Wspólnotowego Kodeksu Celnego;
2) art. 14a, art. 14l, art. 14m, art. 253h, art. 292 ust. 5, art. 313b, art. 324a, art. 324d, art. 324e, art. 372 ust. 1 lit. a, d, e i g, art. 403 ust. 1, art. 454a, art. 500 i art. 804 Rozporządzenia Wykonawczego;
3) art. 18 – z wyjątkiem wyznaczenia lub uznania miejsca w celu jednorazowego dokonania czynności przewidzianych przepisami prawa celnego, art. 65 ust. 2 i art. 96 ust. 1 pkt 4–6.
2. Dyrektor lub dyrektorzy izb celnych wyznaczeni przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych są właściwi w sprawach dotyczących:
1) pozwoleń na korzystanie z procedury TIR;
2) wiążącej informacji taryfowej i wiążącej informacji o pochodzeniu towaru;
3) prowadzenia listy agentów celnych oraz wydawania decyzji w sprawach wpisu osoby na listę agentów celnych, skreślenia osoby z listy agentów celnych i zawieszenia w działalności agenta celnego;
4) wydawania decyzji w sprawach ochrony praw własności intelektualnej.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, wyznaczy dyrektora lub dyrektorów izb celnych właściwych do prowadzenia spraw, o których mowa w ust. 2. Rozporządzenie powinno szczegółowo określać zakres spraw, które może prowadzić wyznaczony dyrektor izby celnej, uwzględniając potrzebę sprawnego wykonywania zadań oraz jednolitości postępowania.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może wyznaczyć dyrektora lub dyrektorów izb celnych właściwych do prowadzenia spraw innych niż określone w ust. 2. Rozporządzenie powinno szczegółowo określać zakres spraw, które może prowadzić wyznaczony dyrektor izby celnej, uwzględniając potrzebę sprawnego wykonywania zadań oraz jednolitości postępowania.