zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny
1. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska co najmniej raz w roku przeprowadza kontrolę zakładu przetwarzania.
2. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska sporządza i przekazuje Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska, w terminie do dnia 15 lutego, zbiorczą informację o wynikach kontroli, o których mowa w ust. 1, za poprzedni rok kalendarzowy.
1. Wykonywanie zadań określonych w art. 10 ust. 1 i 2, art. 12 ust. 1 oraz art. 15 ust. 2–5 Główny Inspektor Ochrony Środowiska, po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw środowiska, może powierzyć, w drodze umowy, osobie prawnej reprezentującej wprowadzających sprzęt, którzy posiadają łącznie nie mniej niż 75% udziału w masie wprowadzanego sprzętu.
2. Umowa, o której mowa w ust. 1, powinna określać w szczególności:
1) sposób wykonywania oraz finansowania zadań powierzonych przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska;
2) sposób zabezpieczania i archiwizowania dokumentów i danych, posiadanych przez osobę prawną, o której mowa w ust. 1, w związku z wykonywaniem umowy;
3) sposób sprawowania przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska nadzoru nad osobą prawną, o której mowa w ust. 1;
4) przypadki, w jakich umowa wygasa lub ulega rozwiązaniu.
3. Informacje o zawarciu, rozwiązaniu i wygaśnięciu umowy, o której mowa w ust. 1, są publikowane przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, w ciągu 60 dni odpowiednio od zawarcia, rozwiązania albo wygaśnięcia tej umowy.
4. W obwieszczeniu, o którym mowa w ust. 3, podaje się:
1) firmę, oznaczenie siedziby i adres osoby prawnej, o której mowa w ust. 1;
2) informację o zadaniach powierzonych przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska;
3) datę rozpoczęcia wykonywania powierzonych zadań albo datę zakończenia ich wykonywania z powodu wygaśnięcia albo rozwiązania umowy.
5. W terminie 30 dni od dnia zaprzestania wykonywania działalności przez osobę prawną, o której mowa w ust. 1, albo od dnia wygaśnięcia albo rozwiązania umowy, o której mowa w ust. 1, osoba prawna jest obowiązana do przekazania Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska dokumentów powierzonych oraz posiadanych w związku z wykonywaniem powierzonych zadań oraz bazy danych, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1.
6. Wykonanie obowiązków, o których mowa w ust. 5, podlega egzekucji w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968, z późn. zm.
1. Wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych w przypadku:
1) niezawarcia umowy z organizacją odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego,
2) wygaśnięcia lub rozwiązania umowy z organizacją odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego,
3) otwarcia likwidacji lub ogłoszenia upadłości organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego – jest obowiązany do wniesienia zabezpieczenia finansowego na dany rok kalendarzowy, przeznaczonego na sfinansowanie zbierania, przetwarzania, odzysku, w tym recyklingu, i unieszkodliwiania zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych, powstałego z tego samego rodzaju sprzętu, określonego w załączniku nr 1 do ustawy, który został przez niego wprowadzony.
2. Podstawę obliczenia wysokości zabezpieczenia finansowego, o którym mowa w ust. 1, stanowi w przypadku:
1) wprowadzającego sprzęt, który nie jest wpisany do rejestru, o którym mowa w art. 6 – masa sprzętu, który zamierza wprowadzić w danym roku kalendarzowym;
2) wprowadzającego sprzęt wpisanego do rejestru, o którym mowa w art. 6 – masa sprzętu wprowadzonego w poprzednim roku kalendarzowym.
3. Wysokość zabezpieczenia finansowego, o którym mowa w ust. 1, oblicza się jako iloczyn stawki opłaty produktowej dotyczącej recyklingu zużytego sprzętu oraz masy sprzętu, o której mowa w ust. 2.
4. Wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych, wpisany do rejestru, o którym mowa w art. 6, wnosi zabezpieczenie finansowe, o którym mowa w ust. 1, w terminie do dnia 30 czerwca roku, którego dotyczy to zabezpieczenie.
5. Wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych, który nie jest wpisany do rejestru, o którym mowa w art. 6, wnosi zabezpieczenie finansowe, o którym mowa w ust. 1, przed złożeniem wniosku o wpis do rejestru.
1. Zabezpieczenie finansowe, o którym mowa w art. 18 ust. 1, może mieć formę:
1) depozytu wpłacanego na odrębny rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej;
2) umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej wprowadzającego sprzęt za niewykonanie obowiązku zbierania, przetwarzania, odzysku, w tym recyklingu, i unieszkodliwiania zużytego sprzętu oraz złożenia polisy lub innego dokumentu potwierdzającego zawarcie tej umowy do Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej;
3) gwarancji bankowej złożonej do Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
2. Umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, o której mowa w ust. 1 pkt 2, albo gwarancja bankowa, o której mowa w ust. 1 pkt 3, powinny stwierdzać, że w razie niewykonywania obowiązku zbierania, przetwarzania, odzysku, w tym recyklingu, i unieszkodliwiania zużytego sprzętu zakład ubezpieczeń albo bank ureguluje zobowiązania na rzecz Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
3. W przypadku wnoszenia zabezpieczenia finansowego w formie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, o której mowa w ust. 1 pkt 2, lub gwarancji bankowej, o której mowa w ust. 1 pkt 3, gwarantem może być wyłącznie instytucja finansowa upoważniona do gwarantowania długu celnego.
3a. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej przekazuje do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, w terminie do dnia 31 lipca, informację o złożonym zabezpieczeniu finansowym, o którym mowa w art. 18 ust. 1.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Głównego Inspektora Ochrony Środowiska i Prezesa Zarządu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady współpracy pomiędzy instytucjami finansowymi, o których mowa w ust. 3, a Głównym Inspektorem Ochrony Środowiska i Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz wzory formularzy zabezpieczenia finansowego w formie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, o której mowa w ust. 1 pkt 2, i gwarancji bankowej, o której mowa w ust. 1 pkt 3, w celu zapewnienia sfinansowania zbierania, przetwarzania, odzysku, w tym recyklingu, i unieszkodliwiania zużytego sprzętu.
5. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, termin powstania obowiązku ubezpieczenia, biorąc w szczególności pod uwagę konieczność zapewnienia sfinansowania zbierania, przetwarzania, odzysku, w tym recyklingu, i unieszkodliwiania zużytego sprzętu.
1. Główny Inspektor Ochrony Środowiska w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym wniesiono zabezpieczenie finansowe, o którym mowa w art. 18 ust. 1, dokonuje rozliczenia tego zabezpieczenia.
2. W razie stwierdzenia, że wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych nie osiągnął wymaganych poziomów zbierania, odzysku lub recyklingu zużytego sprzętu oraz nie wniósł opłaty produktowej, Główny Inspektor Ochrony Środowiska orzeka, w drodze decyzji, o przeznaczeniu środków pochodzących z zabezpieczenia finansowego, o którym mowa w art. 18 ust. 1, na poczet pokrycia tej opłaty produktowej.
3. Jeżeli wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych wskazał w sprawozdaniu, o którym mowa w art. 31 ust. 1 pkt 2, że osiągnął wymagane poziomy zbierania, odzysku i recyklingu zużytego sprzętu, Główny Inspektor Ochrony Środowiska orzeka, w drodze decyzji, o zwrocie wniesionego przez niego zabezpieczenia finansowego.
4. Jeżeli wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych wniósł zabezpieczenie finansowe w wysokości wyższej niż opłata produktowa wskazana w rocznym sprawozdaniu, o którym mowa w art. 67 ust. 1, Główny Inspektor Ochrony Środowiska orzeka, w drodze decyzji, o zwrocie wniesionego przez niego zabezpieczenia finansowego w wysokości wynikającej z różnicy pomiędzy środkami należnymi z zabezpieczenia finansowego a należną opłatą produktową.
5. Wydanie decyzji, o których mowa w ust. 3 i 4, nie stanowi przeszkody do wydania decyzji, o której mowa w art. 69 ust. 1.
1. Wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych jest obowiązany dołączyć do tego sprzętu informację dotyczącą:
1) zakazu umieszczania zużytego sprzętu łącznie z innymi odpadami, wraz z wyjaśnieniem znaczenia oznakowania, którego wzór jest określony w załączniku nr 3 do ustawy;
2) potencjalnych skutków dla środowiska i zdrowia ludzi wynikających z obecności składników niebezpiecznych w sprzęcie;
3) uchylony.
2. Wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych jest obowiązany informować o:
1) systemie zbierania zużytego sprzętu;
2) roli, jaką gospodarstwo domowe spełnia w przyczynianiu się do ponownego użycia i odzysku, w tym recyklingu, zużytego sprzętu.
1. Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do umieszczenia na sprzęcie oznakowania, którego wzór jest określony w załączniku nr 3 do ustawy. Oznakowanie oznacza, że sprzęt został wprowadzony do obrotu po dniu 13 sierpnia 2005 r.
2. Wprowadzany do obrotu sprzęt powinien być oznakowany w sposób umożliwiający identyfikację jego producenta.
3. Oznakowanie, o którym mowa w ust. 1 i 2, powinno być umieszczone w sposób wyraźny, czytelny i trwały.
4. Jeżeli jest to uzasadnione wielkością lub funkcją sprzętu, oznakowanie, o którym mowa w ust. 1 i 2, może być umieszczone na opakowaniu zbiorczym, na instrukcji użycia lub na gwarancji sprzętu.
1. Wprowadzający sprzęt jest obowiązany prowadzić publiczne kampanie edukacyjne.
2. Obowiązek określony w ust. 1 może być według wyboru wprowadzającego sprzęt wykonywany samodzielnie lub za pośrednictwem organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego.
3. Obowiązek określony w ust. 1, przeniesiony przez wprowadzającego sprzęt na organizację odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego, uznaje się za wykonywany w ramach art. 58 ust. 3.
4. Wprowadzający sprzęt samodzielnie wykonując obowiązek określony w ust. 1:
1) przeznacza na publiczne kampanie edukacyjne albo
2) przekazuje, w terminie do dnia 30 czerwca następnego roku, na rachunek Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej – co najmniej 0,1% swoich przychodów z tytułu wprowadzenia sprzętu osiąganych w danym roku kalendarzowym; poniesione wydatki stanowią koszt uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.8)) oraz ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.
1. Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do sporządzenia i przedłożenia Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska, w terminie do dnia 31 lipca za okres od 1 stycznia do 30 czerwca i do dnia 15 marca za okres od 1 lipca do 31 grudnia każdego roku, sprawozdania o ilości i masie sprzętu na terytorium kraju, z podziałem na grupy i rodzaje sprzętu, określone w załączniku nr 1 do ustawy.
2. W przypadku zakończenia działalności wprowadzający sprzęt składa sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, w terminie 7 dni od dnia trwałego zaprzestania wykonywania tej działalności.
3. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wzór sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, oraz sposób jego przekazywania, kierując się potrzebą ujednolicenia formy sprawozdania, ułatwiania jego przekazywania oraz zidentyfikowania wprowadzającego sprzęt.