Prowadzący instalację oraz operator statku powietrznego ponoszą koszty weryfikacji raportów, o których mowa w art. 55 ust. 1 i art. 57 ust. 3
emisja gazów cieplarnianych
Art. 62.
1. Prowadzący instalację oraz operator statku powietrznego są obowiązani do dostarczenia Krajowemu ośrodkowi raportu o wielkości emisji, zweryfikowanego przez jednostkę uprawnioną, w terminie do dnia 31 marca każdego roku.
2. Raport przedkłada się w formie pisemnej oraz w postaci elektronicznej.
3. Jeżeli prowadzący instalację albo operator statku powietrznego nie przedłoży w terminie raportu, o którym mowa w ust. 1, Krajowy ośrodek blokuje rachunek w Krajowym rejestrze. Odblokowanie rachunku następuje niezwłocznie po przedłożeniu tego raportu.
4. Krajowy ośrodek przeprowadza ocenę raportu, o którym mowa w ust. 1, pod względem kompletności zawartych w nim danych, poprawności przeprowadzonych obliczeń oraz zgodności zawartych w nim ustaleń z wymaganiami określonymi w przepisach, o których mowa w art. 58, i z zatwierdzonym planem monitorowania wielkości emisji.
5. Jeżeli z oceny Krajowego ośrodka wynika, że raport, o którym mowa w ust. 1, nie spełnia wymagań, Krajowy ośrodek występuje do prowadzącego instalację albo operatora statku powietrznego z wnioskiem o udzielenie wyjaśnień.
6. Jeżeli z udzielonych wyjaśnień wynika potrzeba dokonania zmian w raporcie, o którym mowa w ust. 1, Krajowy ośrodek występuje do prowadzącego instalację albo operatora statku powietrznego z wnioskiem o dokonanie zmian w tym raporcie.
7. Prowadzący instalację albo operator statku powietrznego są obowiązani, w uzgodnieniu z jednostką uprawnioną, która przeprowadziła weryfikację raportu, wprowadzić zmiany do raportu i przedłożyć poprawiony raport w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku.
Art. 63.
1. Jeżeli Krajowy ośrodek nie uzyska wystarczających wyjaśnień od prowadzącego instalację albo w terminie nie otrzyma poprawionego raportu, występuje o przeprowadzenie przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska kontroli w celu sprawdzenia, czy ustalenia raportu, o którym mowa w art. 62 ust. 1, są zgodne ze stanem faktycznym.
2. W przypadku operatorów statków powietrznych Krajowy ośrodek występuje o przeprowadzenie kontroli, o której mowa w ust. 1, do mazowieckiego wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska.
3. Kontrolę prowadzi się na zasadach określonych w przepisach rozdziału 3 ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. z 2007 r. Nr 44, poz. 287, z późn. zm.11)).
4. Jeżeli w wyniku przeprowadzonej kontroli wojewódzki inspektor ochrony środowiska stwierdzi nieprawidłowości, które miały wpływ na ustalenie wielkości emisji, wydaje decyzję określającą wielkość rzeczywistej emisji w roku okresu rozliczeniowego, którego dotyczy raport o wielkości emisji.
5. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska niezwłocznie przekazuje Krajowemu ośrodkowi kopię ostatecznej decyzji, o której mowa w ust. 4.
6. Jeżeli w wyniku przeprowadzonej kontroli wojewódzki inspektor ochrony środowiska stwierdzi zgodność ustaleń zawartych w raporcie, o którym mowa w art. 62 ust. 1, ze stanem faktycznym, przekazuje prowadzącemu instalację albo operatorowi statku powietrznego i Krajowemu ośrodkowi informacje w tym zakresie.
Art. 64.
1. Krajowy ośrodek wprowadza do Krajowego rejestru informację o wielkości emisji na podstawie:
1) raportu, o którym mowa w art. 62 ust. 1, albo
2) raportu, o którym mowa w art. 62 ust. 7, albo
3) ostatecznej decyzji, o której mowa w art. 63 ust. 4.
2. Krajowy ośrodek powiadamia pisemnie prowadzącego instalację oraz operatora statku powietrznego o wprowadzeniu informacji o wielkości emisji określonej w raporcie, o którym mowa w art. 62 ust. 1, do Krajowego rejestru, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lub 3.
Art. 65.
1. W terminie do dnia 30 kwietnia każdego roku prowadzący instalację oraz operator statku powietrznego dokonują, za pośrednictwem rachunku w Krajowym rejestrze, umorzenia uprawnień do emisji w liczbie odpowiadającej wielkości emisji ustalonej na podstawie raportu, o którym mowa w art. 62 ust. 1, sporządzonego za poprzedni rok okresu rozliczeniowego.
2. Jeżeli z raportu, o którym mowa w art. 62 ust. 7, lub ostatecznej decyzji, o której mowa w art. 63 ust. 4, wynika, że wielkość emisji była większa niż określona w raporcie, o którym mowa w art. 62 ust. 1, prowadzący instalację oraz operator statku powietrznego, w terminie 14 dni od dnia wprowadzenia do Krajowego rejestru informacji o wielkości emisji, dokonują umorzenia brakującej liczby uprawnień do emisji.
3. Umorzenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, stanowi rozliczenie wielkości emisji.
4. Jeżeli z raportu, o którym mowa w art. 62 ust. 7, lub ostatecznej decyzji, o której mowa w art. 63 ust. 4, wynika, że wielkość emisji była mniejsza niż określona w raporcie, o którym mowa w art. 62 ust. 1, umorzone uprawnienia w liczbie przekraczającej wielkość emisji są zaliczane na poczet rozliczenia wielkości emisji w kolejnych latach okresu rozliczeniowego. Zwrotu uprawnień do emisji za ostatni rok okresu rozliczeniowego dokonuje się zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (WE) nr 2216/2004 z dnia 21 grudnia 2004 r. w sprawie standaryzowanego i zabezpieczonego systemu rejestrów, stosownie do dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz decyzji nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady.
5. Prowadzący instalację nie może wykorzystać do rozliczenia wielkości emisji, o którym mowa w ust. 1 i 2, uprawnień do emisji przyznanych operatorowi statku powietrznego.
Art. 66.
1. Krajowy ośrodek sporządza wykaz prowadzących instalacje lub operatorów statków powietrznych, którzy w terminie:
1) nie przedłożyli Krajowemu ośrodkowi raportu, o którym mowa w art. 62 ust. 1;
2) nie dokonali rozliczenia wielkości emisji w liczbie odpowiadającej wielkości emisji określonej w raporcie, o którym mowa w art. 62 ust. 1, za poprzedni rok okresu rozliczeniowego.
2. Krajowy ośrodek przekazuje wykazy, o których mowa w ust. 1, właściwym wojewódzkim inspektorom ochrony środowiska w terminie do dnia 15 maja każdego roku.
3. Krajowy ośrodek informuje właściwego wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o prowadzącym instalację lub operatorze statku powietrznego, który w terminie nie dokonał umorzenia, o którym mowa w art. 65 ust. 2.
4. Wykazy, o których mowa w ust. 1, zawierają:
1) nazwę prowadzącego instalację albo operatora statku powietrznego, oznaczenie jego miejsca zamieszkania i adresu albo siedziby i adresu;
2) wskazanie roku okresu rozliczeniowego, którego dotyczy dany wykaz.
Art. 67.
1. Krajowy ośrodek przekazuje ministrowi właściwemu do spraw środowiska:
1) wykaz, o którym mowa w art. 66 ust. 1 pkt 2, w terminie do dnia 15 maja każdego roku;
2) informację, o której mowa w art. 66 ust. 3.
2. Minister właściwy do spraw środowiska zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej wykaz, o którym mowa w art. 66 ust. 1 pkt 2, oraz informację, o której mowa w art. 66 ust. 3.
Art. 68.
1. Prowadzący instalacje należące do tego samego rodzaju działalności mogą do dnia 31 grudnia 2011 r. utworzyć grupę instalacji objętych systemem, w ramach której mogą wspólnie rozliczać wielkość emisji w okresie rozliczeniowym 2008-2012.
2. Prowadzący instalacje przed wystąpieniem z wnioskiem o utworzenie grupy instalacji objętych systemem powołują zarządcę.
3. Zarządca na czas istnienia grupy instalacji objętych systemem:
1) dysponuje rachunkami instalacji wchodzących w jej skład na zasadach określonych w regulaminie, o którym mowa w art. 17 ust. 5 ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji;
2) jest obowiązany do rozliczenia wielkości emisji grupy instalacji objętych systemem zgodnie z art. 65.
4. Prowadzący instalacje występują z wnioskiem o utworzenie grupy instalacji objętych systemem do ministra właściwego do spraw środowiska.
5. Wniosek o utworzenie grupy instalacji objętych systemem zawiera:
1) wykaz i określenie rodzaju instalacji w ramach danego rodzaju działalności wchodzących w skład tej grupy;
2) nazwy prowadzących instalacje wchodzące w skład grupy oraz oznaczenie ich miejsca zamieszkania i adresu albo siedziby i adresu;
3) oznaczenie zarządcy, jego miejsca zamieszkania i adresu albo siedziby i adresu oraz dokument potwierdzający jego powołanie;
4) okres, na który grupa ma być utworzona;
5) wskazanie sposobu rozliczenia wielkości emisji, w przypadku gdy zarządca nie dokona tego rozliczenia.
6. Minister właściwy do spraw środowiska po otrzymaniu wniosku, o którym mowa w ust. 4, zajmuje stanowisko i niezwłocznie przekazuje Komisji Europejskiej wniosek wraz z zajętym stanowiskiem.
7. W przypadku zgłoszenia przez Komisję Europejską zastrzeżeń do wniosku minister właściwy do spraw środowiska wzywa prowadzących instalacje do uwzględnienia uwag Komisji Europejskiej w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania, a następnie przekazuje Komisji Europejskiej poprawiony wniosek.
8. W przypadku wydania przez Komisję Europejską decyzji o braku zastrzeżeń do wniosku minister właściwy do spraw środowiska wydaje decyzję o utworzeniu grupy instalacji objętych systemem.
9. W przypadku gdy zarządca grupy instalacji objętych systemem nie rozliczy wielkości emisji, za rozliczenie wielkości emisji z instalacji objętych grupą odpowiadają prowadzący instalacje na zasadach określonych we wniosku, o którym mowa w ust. 4.
Art. 69.
1. Prowadzący instalację oraz operator statku powietrznego mogą wykorzystać do rozliczenia wielkości emisji:
1) jednostki redukcji emisji,
2) jednostki poświadczonej redukcji emisji
– przy czym uznaje się, że jedna jednostka odpowiada jednemu uprawnieniu do emisji.
2. Do rozliczenia, o którym mowa w ust. 1, nie wykorzystuje się jednostek redukcji emisji i jednostek poświadczonej redukcji emisji uzyskanych w wyniku:
1) realizacji działań inwestycyjnych polegających na budowie obiektów jądrowych;
2) użytkowania i zmian sposobu użytkowania gruntu;
3) prowadzenia gospodarki leśnej.
3. Prowadzący instalację może wykorzystać do rozliczenia wielkości emisji w okresie rozliczeniowym 2008-2012 jednostki redukcji emisji oraz jednostki poświadczonej redukcji emisji w liczbie lub procentowym udziale określonych w krajowym planie.
4. Liczba jednostek redukcji emisji oraz jednostek poświadczonej redukcji emisji, którą operator statku powietrznego może wykorzystać w celu rozliczenia wielkości emisji za rok 2012, wynosi nie więcej niż 15% liczby uprawnień do emisji dla operatora statku powietrznego przyznanych na ten rok.
5. Liczba jednostek redukcji emisji oraz jednostek poświadczonej redukcji emisji, którą operator statku powietrznego może wykorzystać do rozliczenia wielkości emisji, odpowiada procentowej wartości wielkości emisji określonej w raporcie, o którym mowa w art. 62 ust. 1, za każdy rok w okresie rozliczeniowym rozpoczynającym się od dnia 1 stycznia 2013 r., określonej na poziomie nie niższym niż 1,5%.
6. Minister właściwy do spraw środowiska ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” procent jednostek redukcji emisji oraz jednostek poświadczonej redukcji emisji, które operator statku powietrznego może wykorzystać w celu rozliczenia wielkości emisji.
Art. 70.
1. Jeżeli prowadzący instalację albo operator statku powietrznego nie przedłoży w terminie Krajowemu ośrodkowi raportu, o którym mowa w art. 62 ust. 1 albo 7, podlega karze pieniężnej w wysokości 10 000 euro.
2. Jeżeli prowadzący instalację nie zgłosi w terminie faktu, że instalacja przestała spełniać przesłanki objęcia systemem, podlega karze pieniężnej w wysokości 5000 euro.
3. Wysokość kary ustala się, stosując średni kurs euro w przeliczeniu na złote polskie ogłaszany przez Narodowy Bank Polski w pierwszym dniu roboczym po upływie terminu wykonania obowiązku.