1. Jeżeli prowadzący instalację albo operator statku powietrznego nie przedłoży w terminie Krajowemu ośrodkowi raportu, o którym mowa w art. 62 ust. 1 albo 7, podlega karze pieniężnej w wysokości 10 000 euro.

2. Jeżeli prowadzący instalację nie zgłosi w terminie faktu, że instalacja przestała spełniać przesłanki objęcia systemem, podlega karze pieniężnej w wysokości 5000 euro.

3. Wysokość kary ustala się, stosując średni kurs euro w przeliczeniu na złote polskie ogłaszany przez Narodowy Bank Polski w pierwszym dniu roboczym po upływie terminu wykonania obowiązku.

więcej

1. Jeżeli prowadzący instalację, operator statku powietrznego albo zarządca grupy instalacji objętych systemem nie dokona w terminie umorzenia, o którym mowa w art. 65 ust. 1 lub 2, podlega karze pieniężnej w wysokości równej iloczynowi liczby uprawnień do emisji, która nie została umorzona, i jednostkowej stawki kary pieniężnej.

2. Jednostkowa stawka kary pieniężnej wynosi 100 euro.

3. Wysokość stawki ustala się, stosując średni kurs euro w przeliczeniu na złote polskie ogłaszany przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy następujący po dniu 30 kwietnia roku, w którym powstał obowiązek rozliczenia.

więcej

1. Jeżeli prowadzący instalację nie posiada zezwolenia, o którym mowa w art. 40, podlega karze pieniężnej w wysokości 50 000 euro.

2. Wysokość kary ustala się, stosując średni kurs euro w przeliczeniu na złote polskie ogłaszany przez Narodowy Bank Polski na dzień nałożenia kary.

3. W przypadku złożenia wniosku o wydanie zezwolenia w terminach, o których mowa w art. 45, kary pieniężnej nie nakłada się, a postępowanie w sprawie jej nałożenia umarza się.

więcej

1. Kary pieniężne nakłada, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor ochrony środowiska.

2. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska stwierdza naruszenia, o których mowa w art. 70-72, na podstawie wykazów, o których mowa w art. 66 ust. 1, informacji, o której mowa w art. 66 ust. 3, lub ustaleń kontroli.

3. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska przesyła kopię decyzji o nałożeniu kary Krajowemu ośrodkowi oraz Narodowemu Funduszowi, a w przypadku nałożenia na operatora statku powietrznego kary, o której mowa w art. 70, także ministrowi właściwemu do spraw środowiska.

więcej

1. Kary pieniężne nakłada, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor ochrony środowiska.

2. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska stwierdza naruszenia, o których mowa w art. 70-72, na podstawie wykazów, o których mowa w art. 66 ust. 1, informacji, o której mowa w art. 66 ust. 3, lub ustaleń kontroli.

3. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska przesyła kopię decyzji o nałożeniu kary Krajowemu ośrodkowi oraz Narodowemu Funduszowi, a w przypadku nałożenia na operatora statku powietrznego kary, o której mowa w art. 70, także ministrowi właściwemu do spraw środowiska.

więcej

1. Do kar pieniężnych stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z wyjątkiem przepisów dotyczących terminów płatności należności, zaniechania ustalenia zobowiązania, zaniechania poboru należności oraz umarzania zaległych zobowiązań.

2. Uprawnienia organów podatkowych w sprawach, o których mowa w ust. 1, przysługują wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska.

więcej

1. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska, w terminie do dnia 15 lutego każdego roku, przekazuje Krajowemu ośrodkowi oraz Narodowemu Funduszowi informacje o karach pieniężnych nałożonych w poprzednim roku.

2. Informacja, o której mowa w ust. 1, zawiera nazwy prowadzących instalacje lub operatorów statków powietrznych, na których nałożono kary pieniężne, oraz wysokość tych kar wraz z podaniem, za jaki rodzaj naruszenia zostały nałożone.

więcej

1. W terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o nałożeniu kary pieniężnej stała się ostateczna, Krajowy ośrodek przekazuje ministrowi właściwemu do spraw środowiska informację o operatorach statków powietrznych, którzy nie dopełnili obowiązku:

1) przedłożenia raportu, o którym mowa w art. 62 ust. 1;

2) dokonania umorzenia, o którym mowa w art. 65 ust. 1 i 2.

2. Minister właściwy do spraw środowiska po otrzymaniu informacji, o której mowa w ust. 1, oraz stwierdzeniu, że operator statku powietrznego:

1) nie przedłożył raportu, o którym mowa w art. 62 ust. 1,

2) nie dokonał umorzenia, o którym mowa w art. 65 ust. 1 i 2

– zawiadamia danego operatora statku powietrznego o wszczęciu postępowania w sprawie skierowania do Komisji Europejskiej wniosku o nałożenie zakazu prowadzenia przez tego operatora operacji lotniczych.

3. Operator statku powietrznego po otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2, może złożyć ministrowi właściwemu do spraw środowiska, w terminie 10 dni od dnia otrzymania zawiadomienia, wyjaśnienia.

4. Minister właściwy do spraw środowiska po uzyskaniu zgody Rady Ministrów przesyła do Komisji Europejskiej wniosek o nałożenie zakazu prowadzenia przez operatora statku powietrznego operacji lotniczych.

5. Wniosek, o którym mowa w ust. 4, zawiera:

1) dowody potwierdzające naruszenie przez operatora statku powietrznego obowiązku przedłożenia raportu, o którym mowa w art. 62 ust. 1, albo obowiązku dokonania w wymaganym terminie umorzenia, o którym mowa w art. 65 ust. 1 i 2;

2) informację o podjętych środkach mających na celu wykonanie obowiązków, o których mowa w pkt 1;

3) uzasadnienie celowości nałożenia zakazu prowadzenia przez operatora statku powietrznego operacji lotniczych;

4) propozycje dotyczące czasowego i przestrzennego zakresu obowiązywania zakazu prowadzenia operacji lotniczych oraz dodatkowych warunków lub obowiązków, jakie powinny zostać nałożone na operatora statku powietrznego.

6. Postępowanie w sprawie nałożenia zakazu prowadzenia przez operatora statku powietrznego operacji lotniczych jest prowadzone zgodnie z przepisami rozporządzenia wydanego w związku z art. 16 ust. 12 dyrektywy 2003/87/WE.

więcej