1. Prowadzący instalację oraz operator statku powietrznego mogą wykorzystać do rozliczenia wielkości emisji:
1) jednostki redukcji emisji,
2) jednostki poświadczonej redukcji emisji
– przy czym uznaje się, że jedna jednostka odpowiada jednemu uprawnieniu do emisji.
2. Do rozliczenia, o którym mowa w ust. 1, nie wykorzystuje się jednostek redukcji emisji i jednostek poświadczonej redukcji emisji uzyskanych w wyniku:
1) realizacji działań inwestycyjnych polegających na budowie obiektów jądrowych;
2) użytkowania i zmian sposobu użytkowania gruntu;
3) prowadzenia gospodarki leśnej.
3. Prowadzący instalację może wykorzystać do rozliczenia wielkości emisji w okresie rozliczeniowym 2008-2012 jednostki redukcji emisji oraz jednostki poświadczonej redukcji emisji w liczbie lub procentowym udziale określonych w krajowym planie.
4. Liczba jednostek redukcji emisji oraz jednostek poświadczonej redukcji emisji, którą operator statku powietrznego może wykorzystać w celu rozliczenia wielkości emisji za rok 2012, wynosi nie więcej niż 15% liczby uprawnień do emisji dla operatora statku powietrznego przyznanych na ten rok.
5. Liczba jednostek redukcji emisji oraz jednostek poświadczonej redukcji emisji, którą operator statku powietrznego może wykorzystać do rozliczenia wielkości emisji, odpowiada procentowej wartości wielkości emisji określonej w raporcie, o którym mowa w art. 62 ust. 1, za każdy rok w okresie rozliczeniowym rozpoczynającym się od dnia 1 stycznia 2013 r., określonej na poziomie nie niższym niż 1,5%.
6. Minister właściwy do spraw środowiska ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” procent jednostek redukcji emisji oraz jednostek poświadczonej redukcji emisji, które operator statku powietrznego może wykorzystać w celu rozliczenia wielkości emisji.