1. Inspektor prowadzi samodzielnie czynności kontrolne.
2. Do wyłączenia inspektora oraz pracownika stosuje się odpowiednio art. 130 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
3. Inspektor może powierzyć dokonywanie czynności kontrolnych pod swoim nadzorem upoważnionym pracownikom oraz upoważnionym przedstawicielom instytucji Unii Europejskiej w przypadku uczestniczenia tych osób w kontroli środków pochodzących z Unii Europejskiej, z wyłączeniem:
1) zarządzania inwentaryzacji;
2) przesłuchiwania świadków;
2a) przesłuchiwania kontrolowanego w charakterze strony;
3) dokonywania ostatecznych obliczeń należności budżetowych;
4) (skreślony);
5) (skreślony);
6) (skreślony);
7) (skreślony);
8) czynności, o których mowa w art. 288 § 2 ustawy – Ordynacja podatkowa.
4. Inspektorzy prowadzą postępowanie przygotowawcze w sprawach z zakresu kontroli skarbowej w trybie i na zasadach określonych w przepisach Kodeksu postępowania karnego, Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia i Kodeksu karnego skarbowego.
5. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej, jako organ nadrzędny nad finansowym organem postępowania przygotowawczego, może upoważnić inspektora zatrudnionego w komórce organizacyjnej, o której mowa w art. 10 ust. 3, właściwej w sprawach nadzoru nad postępowaniami w sprawach o przestępstwa skarbowe prowadzonymi przez inspektorów, do wykonywania w jego imieniu uprawnień i obowiązków wynikających z przepisów Kodeksu karnego skarbowego.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, wzory legitymacji służbowych i znaków identyfikacyjnych, organy właściwe do ich wydawania, sposób ich wydawania, wymiany, składania do depozytu i zwrotu oraz posługiwania się nimi, uwzględniając zapewnienie właściwej ich ochrony.