1. Czas pracy inspektorów i pracowników zatrudnionych w komórkach organizacyjnych, o których mowa w art. 11g ust. 1, oraz w wywiadzie skarbowym jest określony wymiarem ich obowiązków, z uwzględnieniem prawa do odpoczynku.
2. Czas pracy inspektorów i pracowników, o których mowa w ust. 1, nie może przekraczać przeciętnie 40 godzin tygodniowo w czteromiesięcznym okresie rozliczeniowym.
3. Wykonywanie zadań służbowych nie może przekraczać, łącznie z pracą w godzinach nadliczbowych, przeciętnie 48 godzin w tygodniu, w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 2. W zamian za czas pracy przekraczający 40 godzin pracy w tygodniu inspektorowi i pracownikowi przysługuje czas wolny od pracy w takim samym wymiarze.
4. Inspektorom i pracownikom, o których mowa w ust. 1, przysługuje prawo co najmniej do:
1) 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku w każdej dobie;
2) 24 godzin nieprzerwanego odpoczynku w okresie 7-dniowym.
5. Przepisy ust. 2–4 nie mają zastosowania w przypadku konieczności:
1) wykonania czynności służbowych, jeżeli nie mogą one zostać przerwane;
2) zapewnienia ciągłości pracy na stanowiskach, na których jest wymagane jej utrzymanie w sposób ciągły.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, rozkład i system czasu pracy inspektorów i pracowników, o których mowa w ust. 1, oraz tryb udzielania im czasu wolnego w zamian za pracę w wymiarze przekraczającym średnio 40 godzin tygodniowo, biorąc pod uwagę zagwarantowanie prawa do odpoczynku oraz prawidłową realizację zadań kontroli skarbowej.